تناژ تبرید
میزان توان خنک کاری یا همان تن تبرید (Ton of Refrigeration) را شاید بتوان مهمترین تفاوت این دو سیستم دانست. یک تن تبرید مقدار انتقال حرارت (برودت) لازم برای تولید یک تن یخ در طول یک شبانه روز می‌باشد. معمولاً برای ظرفیت کمتر از 10 تن تبرید از مینی چیلر استفاده می‌شود و برای ظرفیت‌های بالاتر به سراغ چیلر می‌رویم.
نوع کمپرسور
با توجه به میزان تناژ تبرید، نوع کمپرسوری که در این دو سیستم استفاده می‌شود نیز متفاوت است. در چیلرها به‌دلیل تناژ تبرید بالا معمولاً از کمپرسورهای اسکرو، پیستونی، اسکرال و سانتریفیوژ استفاده می‌شود. این در حالی است که مینی چیلرها از کمپرسورهای اسکرال بهره می‌برند که علاوه بر راندمان بالا دارای طول عمر زیادی نیز می‌باشند.
نوع کندانسور
کندانسور در سیستم‌های برودتی بعد از کمپرسور قرار گرفته و وظیفه اصلی آن گرفتن گرمای گاز مبرد و انتقال آن به محیط بیرون (با استفاده از فن) و درنهایت تبدیل گاز مبرد به مایع مبرد است. مینی چیلرها اکثراً دارای کندانسور هوا خنک هستند که در واقع از طریق فن، گرما از ماده مبرد گرفته می‌شود. اما در مقابل دو نوع چیلر وجود دارد. در چیلر هوا خنک به مانند مینی چیلر از فن برای انجام این کار استفاده می‌شود، اما در نوع دوم که چیلر آب خنک نام دارد، از آب برج خنک کننده برای فرآیند خنک کاری استفاده می‌شود و عملاً به جای نیروی باد از نیروی آب استفاده می‌شود.
